27/11 : SV Veurne - U15 3 - 4 (Cup Nieuwsblad)
27 november 2019 23:17
Op een loodzwaar terrein vatten we deze wedstrijd aan tegen
een tegenstander uit niveau 2/3(goeie test voor ons) en het was meteen
duidelijk wat het systeem was van de thuisploeg nl. verre ballen naar
voor pompen om hun snelle linkerflank in positie te brengen en het was
na één minuut al meteen raak met de 1-0. Wij probeerden daar ons vast
spelsysteem, zijnde combinatievoetbal, tegenover te stellen maar op de
hoge druk en de agressie van de thuisploeg hadden we niet meteen een
antwoord.
Tot aan de 13de minuut toen de bal in drie tijden bij
Mathis kwam en die met een prachtige rush en heerlijke schuiver de
bordjes weer in evenwicht bracht(1-1). Jammer genoeg lag een slechte
uittrap van Sebe aan de 17de minuut aan de basis van de 2-1 al noem ik
dit eerder een "lucky goal". Wij probeerden het altijd op een
voetballende manier terwijl de thuisploeg de verre ballen maar bleef
naar voren trappen en op slag van rust van de éérste periode hadden ze
weer de voetbalgoden aan hun kant en ging de 3-1 binnen. De tweede
spelperiode was er weinig te beleven zodat we de kleedkamer op zochten
bij een 3-1 tussenstand. In die kleedkamer pepte ik mijn team op door
vooral te benadrukken dat er maar één voetballend team op het terrein
stond en dat we daar zeker nog gingen voor beloond worden. Met de
nodige vervangingen en positiewissels hoopte ik het tij te doen keren en
zo geschiedde ook want al na twee minuten hadden we succes met de 3-2
via Akim. We bleven verder strijden als leeuwen en het werd een ware
fysische slag die we stilaan aan het winnen waren want kort voor het
einde van de derde periode zorgde alweer Akim voor de 3-3. De
thuisploeg kwam nog nauwelijks in de buurt van Sebe en als dat al eens
het geval was gaf mijn defensie geen krimp. Ik nam nog meer aanvallende
risico's omdat ik voelde dat er nog meer in zat en dat werd dan ook
beloond aan de 70ste minuut toen Akim met zijn hattrick voor de 3-4
voorsprong zorgde. Heel even leek het dat de thuisploeg toch nog
langszij ging komen met een open doelkans maar met een super voetreflex
redde goalie Sebe de meubelen. Kort voor affluiten leek Akim op weg
naar zijn vierde van de avond doch de paal stond in de weg. Toen het
eindsignaal weer klonk werd deze hard bevochten zege dan ook uitbundig
gevierd door het ganse team. Bepaalde supporters van Veurne konden dit
verlies blijkbaar moeilijk "verteren" en een paar volgden de spelers tot
in onze kleedkamer om daar één van mijn spelers te beschuldigen van
onvriendelijke woorden die er totaal niemand van mijn team in de mond
heeft genomen. Je kan nu, als supporter, éénmaal fanatiek zijn maar van
mijn "special ones" blijven ze af !! Misschien had ik nog meer het
recht om mij kwaad te maken tegenover hen want de racistische verwijten
die Akim tijdens en na de match naar zijn hoofd kreeg getuigt ook niet
van veel verstand. Doch, als trainer heb ik een voorbeeldfunctie en
laat mij niet "vangen" door dergelijke mensen. Misschien moeten zij ook
eens beseffen dat je als ouder OOK een voorbeeldfunctie hebt.
Het belooft dus op 18 december, in de return bij ons thuis,
nog een pittig avondje te worden. Maar wij gaan het alleszins op een
sportieve manier proberen om nog een ronde verder te bekeren en lukt
het ons niet dan gaan wij ons waardige verliezers tonen. Ons seizoen is
nu al meer dan geslaagd door de kampioenstitel te behalen en al wat er
nog bij komt is extra.
We hebben vanavond bewezen dat we ook, na nieuwjaar, ons mannetje zullen staan in een hoger niveau.
Ik ben heel trots op jullie "special ones".
De selectie voor de match van zaterdag komt morgen op de blog.